Dit wordt het dagje vissen in Wilnis wat wij onze vriend Adri Aarssen hebben aangeboden voor zijn verjaardag.
Het vissen voor hem is er niet gemakkelijker op geworden sinds zij hun woonboot hebben weggedaan. Deze boot had een mooi plekje in de Doeshaven in Leiderdorp. Ook ik heb er menig uurtje doorgebracht tijdens een bezoekdag je aan de familie. Dus een dagje Wilnis kwam Adri meer dan goed uit. Dit komt ook omdat wij vele jaren hier hebben gevist en ik er nog steeds regelmatig kom.
De oude roeiboot die Dick van Eijk en ik hier hebben liggen doet nog steeds goede dienst. Wat gaan we doen, niet zwaar op karper of snoek, maar gewoon gezellig torrepikken met als bijvangst een mooi zeelt of brasem. We spreken af om rond 9 uur in Wilnis te zijn want er moet eerst een dagvergunning voor Adri gehaald worden in het plaatselijke café. Dit lukt allemaal prima dus op naar het viswater.
We treffen er ook boer Treur, onze boot ligt langs zijn weiland, de ligplaatsen zijn bedoeld voor de leden van HSV Wilnis maar ik weet niet of er strak de hand aan wordt gehouden. We kletsen wat en ik informeer naar de stand van zaken omtrent de bouw van zijn nieuwe woning langs de Oudhuizerweg. Rustig aan Leo, ik heb niet zo`n haast. De boer boert niet meer, op een paar schaapjes na, zijn zoon zit op het terrein en heeft er een sportboten en motorenbedrijf.
Goed, we spoeden ons naar de waterkant, we komen tenslotte om te vissen. We hadden water verwacht in de boot maar vriend Dick heeft zijn werk goed gedaan, prima. De stek die ik op het oog heb ligt aan het eerste putje vanuit het dorp gezien en herbergt meestal veel zeelt en brasem. We meren de boot tegen de lange akker en willen vissen tegen de akker aan de overkant. Dit blijkt in de praktijk moeilijk, de wind staat niet gunstig. Jammer, want dit is een wereldstek.
Geen man overboord, aan de overkant hebben we de wind in de rug, dit maakt het inwerpen een stuk simpeler, het weer,daar heb ik nog niet over gehad, het is pittig bewolkt met een stijve Noordenwind. O ja, als dat maar goed gaat, een gevleugeld gezegde van ons vroeger; 'Noordenwind over het land, brengt in Wilnis geen vis op de kant'. Oei. We zijn geïnstalleerd en wachten af, voertje werpen en haakje beazen met maden, mais of worm, een cocktailtje mag ook. We zien voor ons een mooi panorama, een prachtig stukje natuur, en…een primeur want, ik zie na jaren weer een karper springen in het vak tussen de twee begroeide akkers. Daar, waar kort geleden nog grote zilverreigers en purperreigers de nacht doorbrachten. Maar, door de snoeiwoede van mensen van De Stichting de Bovenlanden van hun nachtplek verdreven, jammer.1 2
De Gagel ten voeten uit
Ik maak een foto en spot wel een purperreiger en een buizerd. Na een uurtje niets gezien te hebben op een paar sabbelbeetjes na gaan we maar een beetje eten en drinken, er wordt niet voor niets vaak tegen ons gezegd, 'zo gaan jullie een daagje eten?'
Adri bijt het spits af, hij vangt een baars(je), alles is welkom. We gaan weer wachten, ondertussen wordt het aardig donker en weldra vallen de eerste druppels. Er zullen er nog vele volgen. We eten en drinken nog wat maar vangen geen vis op twee voorntjes na die Adri nog weet te vangen. We worden compleet weggeregend en besluiten om rond vier uur er mee te stoppen.
Inpakken en wegroeien is een complete ramp en doornat meren we de boot en haasten ons naar de oto. Het thuisfront wordt gebeld, er klinkt begrip. Het ritje naar huis verloopt prima, rond zes uur zijn we op de Putterlaan.We nemen afscheid van Adri en zullen het een ander keertje weer proberen.
Maar..denk aan de Noordenwind
Leo Niessen
De vis die we graag hadden willen vangen
Noot:
- De Grote Zilverreiger is hoofdzakelijk een wintergast. De grootste aantallen zijn te zien in de periode van oktober tot maart. In de zomer bevinden deze vogels zich in oost-europa (Polen, Wit-Rusland, Oekraïne). Er is een kleine broedpopulatie in de Oostvaardersplassen. Het is mogelijk dat ze in de toekomst ook andere delen van Nederland weten te koloniseren. (redactie)
- De werkzaamheden van de Bovenlanden beperkt zich in de zomerperiode tot het maaien van de eilanden. Dat gebeurt twee keer per jaar met behulp van vrijwilligers (half juli en half september) waaronder leden van HSV Wilnis. Informatie is op te vragen bij
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. .
Te zwaar hout veroorzaakt schade aan de eilanden. Het moet daarom om de paar jaar op kniehoogte worden afgezet. Daarna loopt het snel weer uit. Dit snoeiwerk gebeurt in de wintermaanden door de vrijwilligers van Knotgroep de ronde venen (zie de link voor het werkschema, redactie).